Lhasa Apso to niewielkich rozmiarów pies o wielkim sercu. Przypominający miniaturowego lwa był uważany przez tybetańskich mnichów za symbol świętości. Psy te pełniły funkcję stróża oraz były otaczane wielkim szacunkiem. Dziś nie strzegą już świątyń, lecz nadal drzemie w nich waleczność i chęć chronienia swoich właścicieli. Sprawdź, czy pokochasz tego uroczego psa z Dalekiego Wschodu!
Lhasa apso – wygląd i opis rasy
- Rozmiar: 25,5 – 28 cm
- Sierść: Włos okrywowy długi, ciężki, prosty, twardy, umiarkowany podszerstek
- Długość życia: 12-16 lat
- Waga: 6-8 kg
Lhasa apso – wzorzec rasy
Według klasyfikacji FCI ta rasa została przydzielona do grupy grupa IX (psy ozdobne i do towarzystwa), sekcja 5. Nie podlegają próbom pracy. Sierść tej rasy jest zazwyczaj długa, ciężka i prosta. Pod włosem okrywowym znajduje się umiarkowany podszerstek. Umaszczenie tej rasy jest dowolne: dopuszczalne są osobniki o każdej barwie włosa, od białej po czarną, także podpalane, łaciate i pręgowane. Najbardziej wyjątkowa jest szata rudo-złota, w typie lwa. Ta rasa pochodzi z Tybetu, ale jej patronatem jest Wielka Brytania. Lhasa apso to przede wszystkim psy do towarzystwa, gdyż taką właśnie rolę miały od samego początku. Świetnie nadają się również na stróża i hałaśliwie alarmują w sytuacji, gdy słyszą niepokojące dźwięki.
Lhaso apso z rodowodem powinien posiadać następujące cechy:
- Harmonijna, krzepka, obficie owłosiona sylwetka
- Obfite owłosienie głowy, włos opadający na oczy
- Czaszka umiarkowanie wąska, zwężająca się za oczami
- Trufla nosa czarna
- Oczy średniej wielkości, owalne, niezbyt duże
- Uszy zwisające, bogato owłosione
- Ścisły przodozgryz
- Ogon osadzony wysoko, noszony dość wysoko nad grzbietem i zupełnie równolegle do niego
Warto zaznaczyć, że charakterystyczny włos tej rasy nie może być jedwabisty ani wełnisty. Włos okrywowy zawsze jest twardy i ciężki.
Lhasa apso – charakter
Lhasa apso to psy wesołe, o zrównoważonym i łagodnym temperamencie. Są bardzo inteligentne oraz chętnie wykonują polecenia swojego właściciela więc szkolenie ich nie jest kłopotliwe. Wobec obcych potrafią przejawiać pewną nieufność i dystans, dlatego również nadają się na stróża domu – gdy coś ich niepokoi zaczynają ostrzegawczo szczekać. Bywają uparte jednak są bardzo oddane swojej rodzinie i będą chciały zrobić wszystko by być w centrum ich zainteresowania. Lhasa apso lubi ruch jednak nie są bardzo wymagający pod tym względem. Zadowoli go zarówno mieszkanie w mieście jak i domku z ogródkiem. W stosunku do małych dzieci bywa niecierpliwy, ale świetnie sprawdzi się jako przyjaciel starszaków. Z łatwością dostosowuje się do nowych warunków.
Lhasa apso – długość życia
Lhasa apso to rasa długowieczna. Średnio rasa ta żyje około 15 lat, lecz zdarza się, że osobniki dożywają 18 lat.
Lhasa apso – zdrowie
Z uwagi na fakt, że Lhasa apso nie cieszy się tak dużą popularnością, jak chociażby mniejszy od niego shih tzu, rasa jest stosunkowo zdrowa i odporna. Jednak istnieją choroby, na które może zapaść:
- zwichnięcie rzepki,
- dysplazje stawów biodrowych i łokciowych,
- choroba Legga-Calvégo-Perthesa,
- dysplazja nerek,
- postępujący zanik siatkówki (PRA),
- niedobór IX czynnika krzepnięcia (hemofilia typu B)
Właściciel Lhasa apso powinien uważać na oczy swojego pupila, gdyż są słabą stroną tej rasy. Z uwagi na brachycefaliczną budowę czaszki pies ma skrócone przewody nosowo-łzowe, a gałki oczne uwypuklone do przodu. Taki układ sprzyja zatykaniu się przewodów nosowo-łzowych i tym samym prowadzi do częstych infekcji oczu. Schorzenie pojawiające się również u Lhasa apso jest suche zapalenie spojówki i rogówki (KCS). Zdarzają się również:
- dwurzędowość rzęs
- zaćma
- dystrofia rogówki
- entropium, wypadnięcie gruczołu trzeciej powieki
- jaskra pierwotna, dysplazja siatkówki
Brachycefaliczna budowa czaszki sprzyja również problemom z oddychaniem i może wiązać się z bezdechem podczas snu. Warto pamiętać również o predyspozycji tej rasy do problemów skórnych, dlatego konieczne jest regularne utrzymywanie w dobrej kondycji skóry i sierści zwierzęcia.
Lhasa apso – pielęgnacja
Ta rasa wymaga systematycznej, codziennej pielęgnacji ich długiego włosa okrywowego. Czesanie, trymowanie, strzyżenie oraz częste kąpiele to zabiegi, których potrzebuje Lhasa apso by utrzymać w doskonałej kondycji jego sierść i skórę. Przed każdą kąpielą należy dokładnie rozczesać włos a po kąpieli nałożyć specjalną odżywkę lub balsam, który odżywi sierść i zapobiegnie jej kołtunieniu. Ze względu na tendencję do filcowania należy codziennie czesać włos pupila po wcześniejszym spryskaniu go odżywką dla psów. Nie stosujemy preparatów zmiękczających włos.
Włosy na łapkach należy przycinać mniej więcej co miesiąc. To samo tyczy się włosów na uszach. W celu zadbania o pazurki pupila również poddajemy je regularnemu ścinaniu cążkami.
Jeśli chcemy jak najlepiej zadbać o sierść tego psiaka potrzebne nam będzie kilka rodzajów szczotek metalowy grzebień o wąskim rozstawie zębów, druciana szczotka o długich igłach bez kulek, a także szczotka z naturalnego włosia. Jeśli właściciel nie ma czasu ani cierpliwości na utrzymanie fryzury tej rasy w ładzie zawsze może ostrzyc Lhasa apso na „sportowo”. Krótsza sierść wymaga mniej uwagi a pies nadal będzie wyglądać schludnie i uroczo.
Lhasa apso – żywienie
Dbając o żywienie naszego pupila zapewniamy mu dobre zdrowie i samopoczucie, dlatego bardzo ważne jest by podawać mu pełnowartościowe i zbilansowane posiłki. Małe rasy jak Lhasa apso zwykle mają szybki metabolizm, więc powinny być karmione małymi porcjami, ale dość często. Szczeniaki powinny dostawać jedzenie 3-4 razy dziennie a dorosły pies może być karmiony 2-3 razy dziennie. Dorosły Lhasa apso powinien dostawać wysokojakościową karmę z dużą ilością mięsa, bez konserwantów i barwników. Może jeść zarówno suchą i mokrą formę karmy. W trosce o uzębienie psa dobrym pomysłem jest podawanie mu smakołyki dentystyczne lub specjalne środki oczyszczające zęby. Dopilnujmy by nie przekraczały one 10% dziennej dawki kalorii. Od najmłodszych lat przyzwyczajajmy zwierzę do czyszczenia zębów szczoteczką w celu zapobiegania nagromadzenia się kamienia nazębnego. Zapewniajmy psu dostęp do czystej i świeżej wody.
Lhasa apso – szkolenie i wychowanie
Lhasa apso nie jest bardzo wymagający pod względem wychowania chociaż bywa uparty. Ta rasa jest dość szczekliwa i terytorialna więc od najmłodszych lat należy oswajać psa z różnymi bodźcami by nie wywoływały w nim lęku. Przedstawiciele tej rasy są wszędobylscy i chętni do nauki. Właściciel powinien zadbać o wzbogacanie szkolenia Lhasa apso najróżniejszymi zabawami np. typu nosework lub aportowaniem. Pies tej rasy jest bardzo wrażliwy i wymaga łagodnego podejścia, gdyż źle reaguje na krzyk oraz agresywne metody wychowawcze.
Lhasa apso – szczeniaki i hodowla
Lhasa apso wciąż nie jest popularną rasą w Polsce jednak z roku na rok przybywa coraz więcej fanów tych eleganckich psów. Szukając hodowli oferującej swoje szczeniaki koniecznie sprawdźmy, czy jest zarejestrowana w ZKwP. Zakup szczeniaka bez rodowodu jest niezgodny z prawem. Dobrym pomysłem jest wizyta w wybranej przez nas hodowli by jej właściciele mogli odpowiedzieć wyczerpująco na pytania dotyczące naszego przyszłego pupila.
Lhasa apso – cena
Zastanawiasz się, ile kosztuje szczenię Lhasa apso? Szczenię z rodowodem, pochodzące z certyfikowanej hodowli (zarejestrowanej w ZKwP), kosztuje około 2500–4500 złotych. Cena zależna jest od pochodzenia zwierzęcia oraz renomy hodowli. Stanowczo odradzamy pseudohodowle, które łatwo poznamy po bardzo „okazyjnych” cenach. W takich miejscach zwierzęta nie mają zapewnionej dobrej opieki weterynaryjnej oraz mogą być nosicielami wielu chorób genetycznych.
Miesięczny koszt utrzymania psa rasy Lhasa apso waha się między 150-300 zł.
Jeśli cena za szczeniaka wydaje ci się za wysoka dobrym pomysłem jest adopcja psa ze schroniska za darmo. Takie pieski czekają na swój dom często długimi latami, a jak już go zdobędą odwdzięczają się wielką miłością.
Lhasa apso – historia rasy, ciekawostki
Lhasa apso to stara tybetańska rasa, której początki sięgają czasów starożytnych. Początki tej rasy związane są z miastem Lhasa położonym w górach Tybetu. Tamtejsze środowisko charakteryzuje górskie rejony co oznacza też chłodniejsze temperatury. Psy te zostały wyposażone przez naturę w grubą, dwuwarstwową okrywę włosową, której zadaniem było ochrona przed niskimi temperaturami. Towarzyszyły w codziennym życiu mnichom mieszkającym w himalajskich klasztorach. Tamtejsi duchowni wierzyli, że dusze mnichów, którzy nie osiągnęli nirwany inkarnują się w postaci psa tej rasy. Czworonogi nie mogły być sprzedawane, a jedynie ofiarowane w ramach prezentu, co wiązało się z wielkim zaszczytem.
Lhasa apso pełnił rolę towarzysza ludzi, ale również i stróża ostrzegającego przed niebezpieczeństwem. Żyjąc wraz z mnichami w klasztorach psy Lhasa apso pełniły wartę wraz z dużymi mastifami. Jako bardzo czujne zwierzęta szybko sygnalizowały zagrożenie by większe psy mogły przygotować się do obrony murów klasztornych.
W Europie usłyszano o nich po raz pierwszy dzięki angielskiemu pułkownikowi Baileyowi. W 1928 roku otrzymał on psy od mnichów z jednej z Tybetańskich świątyń. Pierwsi przedstawiciele tej rasy zostały sprowadzone na tereny Wielkiej Brytanii w II poł. XX w. W 1933 r. powstał klub rasy, a rok później została ona uznana przez Kennel Club i od tego momentu rozpoczęto planowaną hodowlę na terenie Wielkiej Brytanii. Warto zaznaczyć, że to właśnie w Wielkiej Brytanii nadano im nazwę ,,Lhasa apso” przyczyn Lhasa oznacza nazwę stolicy Tybetu, natomiast „apso” to rasa kóz, której włos jest podobny do sierści psów Lhasa apso. Pierwsze osobniki dotarły do Polski na początku lat 80. XX.
Lhasa apso – dla kogo?
Lhasa apso będzie fantastycznym towarzyszem ludzi marzący o psie kochającym spędzać czas zarówno na kanapie jak i na dworze. Ta rasa jest bardzo elastyczna i dostosowuje się do trybu życia swoich właścicieli. Lubi spacery jednak nie muszą one być przesadnie długie, gdyż swoją energię chętnie będzie spożytkować też na zabawie w domu. Ta rasa nie znosi długiej samotności, więc przyszły właściciel Lhasa apso musi mieć to na uwadze. Będzie to świetny kompan dla rodzin ze starszymi dziećmi lub singli oraz osób starszych. Dorosły Lhasa apso jest dość hałaśliwy, gdyż nieustannie pilnuje bezpieczeństwa swoich domowników. Odpowiednie szkolenie złagodzi ten problem.
Autor
Redakcja RankingKarm.pl
